|
|
|
پژوهشي درباره منابع مهم شناخت امام مهدي (ع) است. |
|
|
|
نويسنده مهمترين منابع شناخت را در سه عامل وحي، عقل |
|
|
|
و عرفان جستجو مي کند و نتيجه مي گيرد که مهدويت از |
|
|
|
معدود حقايقي است که از آبشخور هر سه آنها تغذيه |
|
|
|
کرده و سيراب شده است. به باور نويسنده اين مساله |
|
|
|
حاکي از استحکاما باورمندي به مهدويت است. وي بدين |
|
|
|
منظور به چگونگي طرح مسأله امام مهدي در قرآن |
|
|
|
پرداخته و آيات مربوط به آن را مورد بررسي قرار داده |
|
|
|
است. به اعتقاد نويسنده امام واقعيتي است تکويني و |
|
|
|
جهان لحظه اي بدون آن نمي تواند باقي بماند. در دو |
|
|
|
بخش پاياني مقاله به ترتيب از غيبت امام مهدي و |
|
|
|
حکومت جهاني او سخن به ميان آمده است. |
|
|
|
پژوهشي درباره منابع مهم شناخت امام مهدي (ع) است. |
|
|
|
نويسنده مهمترين منابع شناخت را در سه عامل وحي، عقل |
|
|
|
و عرفان جستجو مي کند و نتيجه مي گيرد که مهدويت از |
|
|
|
معدود حقايقي است که از آبشخور هر سه آنها تغذيه |
|
|
|
کرده و سيراب شده است. به باور نويسنده اين مساله |
|
|
|
حاکي از استحکاما باورمندي به مهدويت است. وي بدين |
|
|
|
منظور به چگونگي طرح مسأله امام مهدي در قرآن |
|
|
|
پرداخته و آيات مربوط به آن را مورد بررسي قرار داده |
|
|
|
است. به اعتقاد نويسنده امام واقعيتي است تکويني و |
|
|
|
جهان لحظه اي بدون آن نمي تواند باقي بماند. در دو |
|
|
|
بخش پاياني مقاله به ترتيب از غيبت امام مهدي و |
|
|
|
حکومت جهاني او سخن به ميان آمده است. |
|