بازگشت

مشخصات کتاب
    :نام کتاب   تاريخ نگارش در موضوع غيبت  
    :نويسنده   اميني، ابراهيم  
    :موضوع   غيبت - کتابنامه ها  
    :زبان اصلي    

شرح موضوعات کتاب
     نگاهي است به تاريخ پيدايش مهدويت و نگارش در اين  
     موضوع. به عقيده مؤلف، آغاز  
     اعتقاد به مهدي موعود، پس از آن گفته رسول خدا (ص)  
     به جابر بن عبدالله انصاري است  
     که فرمود: مهدي موعود از اولاد من و هم نام و کنيه  
     من است. اين اعتقاد، پيوسته در  
     گفتار ائمه (ع) و اعتقاد ياران آنها وجود داشته  
     است. توجه به اين عقيده حتي بعضي  
     اوقات موجب انحراف و يا سوء استفاده در ميان علويان  
     شده است؛ مثل اعتقاد فرقه  
     کيسانيه به غيبت محمد بن حنفيه و اعتقاد فطحيون به  
     غيبت امام کاظم (ع). نگارش در  
     موضوع غيبت نيز به زمان هاي دور و پيش از تولد امام  
     مهدي باز مي گردد. وي 7 نوشته  
     را معرفي مي کند که پيش از غيبت امام زمان (عج)  
     نوشته شده اند؛ نخستين آنها کتاب  
     غيبت، نوشته علي بن حسن بن محمد طايي طاطري از  
     اصحاب امام موسي بن جعفر (ع) است. وي  
     هنگام ذکر هر کتاب، نويسنده آن را نيز معرفي  
     مي کند. در پايان به موضوع دفاع ها از  
     انديشه 12 امامي پرداخته و ضمن معرفي کتاب کمال  
     الدين صدوق و کتاب هاي متعدد شيخ  
     مفيد در خصوص موضوع غيبت، کتاب الشافي و المقنع سيد  
     مرتضي و شرح الشافي و کتاب  
     الغيبة شيخ طوسي، آنها را آثاري مي داند که به  
     تبيين و دفاع از انديشه مهدويت  
     پرداخته اند.  
     نگاهي است به تاريخ پيدايش مهدويت و نگارش در اين  
     موضوع. به عقيده مؤلف، آغاز  
     اعتقاد به مهدي موعود، پس از آن گفته رسول خدا (ص)  
     به جابر بن عبدالله انصاري است  
     که فرمود: مهدي موعود از اولاد من و هم نام و کنيه  
     من است. اين اعتقاد، پيوسته در  
     گفتار ائمه (ع) و اعتقاد ياران آنها وجود داشته  
     است. توجه به اين عقيده حتي بعضي  
     اوقات موجب انحراف و يا سوء استفاده در ميان علويان  
     شده است؛ مثل اعتقاد فرقه  
     کيسانيه به غيبت محمد بن حنفيه و اعتقاد فطحيون به  
     غيبت امام کاظم (ع). نگارش در  
     موضوع غيبت نيز به زمان هاي دور و پيش از تولد امام  
     مهدي باز مي گردد. وي 7 نوشته  
     را معرفي مي کند که پيش از غيبت امام زمان (عج)  
     نوشته شده اند؛ نخستين آنها کتاب  
     غيبت، نوشته علي بن حسن بن محمد طايي طاطري از  
     اصحاب امام موسي بن جعفر (ع) است. وي  
     هنگام ذکر هر کتاب، نويسنده آن را نيز معرفي  
     مي کند. در پايان به موضوع دفاع ها از  
     انديشه 12 امامي پرداخته و ضمن معرفي کتاب کمال  
     الدين صدوق و کتاب هاي متعدد شيخ  
     مفيد در خصوص موضوع غيبت، کتاب الشافي و المقنع سيد  
     مرتضي و شرح الشافي و کتاب  
     الغيبة شيخ طوسي، آنها را آثاري مي داند که به  
     تبيين و دفاع از انديشه مهدويت  
     پرداخته اند.