جواب:
قَالُواْ رَبَّنَآ أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْن(مؤمن،11) آنها ميگويند: پروردگارا! ما را دو بار ميراندي و دو بار زنده كردي. چنانكه خود در پرسش اشاره كردهايد، استدلال به اين آيه شريفه، براي اثبات رجعت، توسط برخي مفسّران، ارائه شده و علتي كه باعث شده است همة مفسّران به اين استدلال روي نياورند، اين است كه دربارة دو بار ميراندن و دو بار زنده گردانيدي، احتمالات ديگري نيز داده شده است، كه متناسب با اثبات رجعت نيست فقط زماني ميتوانيم ادعا كنيم اين آيه متناسب با اثبات رجعت است كه منظور از دو بار ميراندن اين باشد كه مرگ يك بار در اين زندگي فعلي اتفاق بيفتد، سپس براي رجعت زنده شويم، و بار دوم، بعد از زندگي در عصر رجعت باشد. و منظور از دو بار زنده گردانيدن هم اين باشد كه خداوند يك بار ما را در دنيا زنده گردانيده ـ كه فعلاً در آن به سر ميبريم ـ سپس ميميريم و بار دوّم ما را براي عصر رجعت زنده ميكند چنين تفسيري با اثبات رجعت سازگار است، ولي چون اين آية شريفه دربارة همة كفّار سخن ميگويد ـ و حال آنكه رجعت دربارة همة كافران ثابت نشده است ـ از اين رو اين تفسير مورد گفت و گو واقع شده است.(ر.ك: تفسير نمونه، آيةالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 20، ص 43 ـ 45، نشر دارالكتب الاسلامية.)
|
