بازگشت

گروه: نشانه هاي ظهور
 
 
مرکز پاسخگو:پاسخگوئي به سؤالات ديني آستان قدس رضوي
موضوع اصلي:امام زمان (ع)
موضوع فرعي:كيفيت زندگي امام زمان(ع)و چگونگي ظهورشان
سؤال:1- درمورد كيفيت زندگي امام زمان«عج » و اينكه آيا در بين مردم هستند يا نه ؟ و در مورد چگونگي ظهور ايشان توضيح دهيد ؟
جواب:

غيبت آن بزرگوار ،خواست الهي است تا ما نتوانيم ايشان را ببينيم و صدايشان را بشنويم و يا اگر ديديم نشناسيم و درك نكنيم ؛ همانند شبي كه حضرت رسول «صلي الله عليه واله » براي هجرت به مدينه از خانه تحت محاصره بيرون آمدند و هيچيك از منافقين و كافرين ايشان را نديدند .
كيفيت غيبت به اينصورت است كه خداوند چشم و گوش و دل را محجوب مي نمايد .
از امام صادق «عليه السلام » نقل شده است كه، مردم امام خودشان را ناياب مي كنند و از ايشان غايب مي شود و در ايام غيبتش به موسم حج ظاهر مي شود و مردم را مي بيند ولي مردم اورا نمي بيند .
{ اكمال الدين ، ج2، ص 440 }
همچنين جناب محمدبن عثمان عمري ( رحمه الله عليه) كه آخرين نايب امام مهدي «عج» بود ، مي گويد : « به خدا سوگند ياد مي كنم كه صاحب اين امر هر سال به موسم حج حاضر ميشود و خلايق را مي بيند و مي شناسد و ايشان (مردم )هم او را مي بيند ولي نمي شناسند .
{ اكمال الدين ، ج2 ،ص440 }
آنحضرت خدمه اي مخلص دارد . از جمله مخلصين درگاه آن امام غايب «عليه السلام » خضر «عليه السلام» است، خضر «عليه السلام» پيامبري است كه رسالاتش با ساير پيامبران متفاوت است .
عمري بيشتر از حضرت مهدي(عليه السلام ) دارد و يكي از رسالاتش حجيت بر عمر طولاني است تا بر منكرين در انبيا ء حجت كامل باشد.
آنحضرت همچون پدران بزرگوارشان اهل زهد و ساده زيستي مي باشند، و به رغم قدرت خاص الهي و علم بيكران رباني ، در هر عصري زاهد ترين و ساده زيست ترين بنده خدا مي باشند ،تصوركنيم امام رضا «عليه السلام» در سفر چگونه بودند. تصوركنيم، امام صادق «عليه السلام » در سفر هستند ، يا ساير ائمه در سفر هستند ، كيفيت زندگي آنحضرت نيز چنين است .
امام معصوم «عليه السلام » امير، امر خداست و براي خدا كار مي كند . زمان و مكان براي او معنا ندارد . امام پيوسته در عبادت و لحظه اي از تعبد او به سستي نمي گذرد . چه بسيار كمك ها كه آن امام كريم به بندگان خدا مي رساند و مردم از درك آن محجوبند .
•اما چگونگي ظهور آنحضرت ؛ امام صادق «عليه السلام» مي فرمايد : هنگاميكه خداوند به قائم «عليه السلام » فرمان ظهور مي دهد، آن حضرت در مكه ظاهر مي شود و دركنار كعبه .مردم را بسوي خود و اهداف بلند انساني و آسماني خويش فرا مي خواند . آنان را سوگند مي دهد و به حقوق خويش فرا مي خواند و از مردم ،مي خواهد تا حقوق او را رعايت كنند تا آن گرامي بر اساس سنت رسول خدا (صلي الله عليه واله ) امور جامعه را تدبير فرمايد و با دانش خويش كارها را به سامان رساند.
{ ارشاد مفيد ،ص 3674 }
همچنين مي فرمايد : آزاري را كه قائم «عليه السلام » به هنگام قيام خويش از جاهلان آخر الزمان مي بيند، بسي سخت تر است از آنهمه آزاري است كه پيامبر «صلي الله عليه واله » از مردم جاهليت ديدند.
{ بحارالانوار ، ج 52 ، ص 362 }
قبل از ظهور آن بزرگوار ، جنايات دين ستيزان در منتطه فلسطين تا عراق غوغا مي كند و فساد و بي عدالتي چنان در دنيا سايه انداخته است، كه كسي قدرت پايان دادن به اين همه جنايات را ندارد . نظام تك قطبي دنيا روز بروز مردم را بيشتر شيفته غفلت و جاهليت مي نمايد. و عامل مشترك ميان توده مردم ديگر دين نيست بلكه فساد و جاهليت نوين فرمانرواي دنيا ست. ( دجال )
امام علي «عليه السلام » در باره اوضاع قبل از ظهور مي فرمايد : اهل شام و فلسطين دچار دلهره مي شوند و بسوي سردمداران شام و مصر روي مي آورند و به آنان گفته مي شودكه، از سفياني كمك بخواهيد او مدتي كوتاه با مردم خوش رفتار مي كند آنگاه نخستين جنايات او آغاز مي شود .
دلها از خشونت و شقاوت او لبريز مي گردد . سفياني جايي را براي مركزيت خويش انتخاب مي كند و در آنجا بر مسند گناه و جنايت مي نشيند و ياران خودش را دستور به انجام جنايات مي دهد . با ناموسها،زشت ترين تجاوزها مي شود ،تا آنجا كه كودكان را از شكم مادرانشان بيرون مي كشند ،و هيچ كس توان باز داشتن آنها را ندارد ،اينجاست كه حتي فرشتگان آسمان پريشان حال مي شوند و خدا فرمان ظهور آن قائم را مي دهد بي درنگ خبر ظهور او در تمام دنيا پخش مي شود .
{ الزام الناصب ، ج 2، ص 180 }
همچنين قبل از ظهور امام مهدي« عليه السلام » بزرگمردي ( ملقب به نفس زكيه در احاديث ) را براي دعوت مردم به عدالت بسوي مردم مكه مي فرستد ولي مردم او را در كنار كعبه به شهادت مي رسانند .
پس از اين رخداد است كه حضرت در روز عاشورا در مسجد الحرام حاضر مي شود و درمقام ابراهيم نماز مي گذارد و درحاليكه يارانش پروانه وار او را محافظت مي كنند ، نخستين خطبه جهاني خويش را آغاز مي نمايد .
با توجه به زبان نمادين احاديث بويژه احاديث آخر الزمان و ظهور به اين نگرش مي رسيم كه نامهاي همچون رجال ، سفياني ، يماني ، خراساني شايد واقعا مصداق مشخص فردي نداشته باشند ، بلكه كنايه از قومي و لقب ملتي باشد . چنانكه ازفتنه هر آيين و هر پيامبر در احاديث به رجال تعبير شده است .
بنابر اين به راحتي مي توانيم با نگاه به عصر حاضر و روند و سير قضايا دوست و دشمن آنحضرت را بشناسم .
رسول گرامي اسلام «صلي الله عليه واله » فرموده اند : مردمي از مشرق قيام مي كنند و زمينه را براي انقلاب جهاني حضرت مهدي«عليه السلام » فراهم مي سازد.
{ كنز العمال ،ص 386 }
مردم مشرق مي تواند كنايه از حق جويان شيعه باشد كه، بويژه در ايران جمعند و خورشيد امام خواهي از ايران طلوع مي كند .
بنابراين «خراساني» مي تواند كنايه از ملت ايران باشد كه منتظر حقيقتي هستند. سفياني مي تواند مظهر گروهي باشد كه، از دين و آيين فطرت روي گردانند و به همين خاطر به هر جنايتي روي مي آورند؛ زيرا سفياني مشرك بود و از ترس هلاكت و براي رفاه و امنيت، اسلام را پذيرفت و تا آخر منافق بود و هرگز ايمان نياورد و فرزندانش عامل شهادت ائمه «عليهم السلام » بودند .
اگر چه احاديث ظهور مربوط به قرنها پيش هستند، ولي با زبان رمز و اشاره ميتوان مسائل عصر ظهور را از آنجا فهميد، كه البته نياز به دلي آگاه و تحقيقي جامع دارد .
اما قبل از ظهور پنچ علامت حتمي معرفي شده است كه نشانه هاي حتم به شمار مي روند .
امام صادق «عليه السلام » مي فرمايد: قيام يماني ، خروج سفياني ، نداي آسماني ، به قتل رسيدن نفس زكيه و فرو رفتن زمين در البيراء عربستان حتما پيش از قيام قائم «عليه السلام» رخ مي دهد.
{ اكمال الدين ،ج2،ص 6750 }
ياران مهدي «عليه السلام » مرداني هستند پولاد دل و همه وجودشان يقين به خداست ؛ مرداني سخت تر از صخره ها ، اگر به كوه ها روي آورند، آنها را از جاي بر ميكنند ، پرچم پيروزگر آنان به هر شهر و پايتختي كه روي آورد ، آنجا را وادار به سقوط مي سازد .
{ بحار ، ج 52 ، ص 308 }
و آنگاه حضرت مهدي «عليه السلام » به بيت المقدس مي روند چند روزي با مردم نماز مي خوانند تا جمعه فرا مي رسد و عيسي «عليه السلام » از آسمان به زمين باز مي گردد و به آنحضرت نويد پيروزي مي دهد ،و پشت سر امام عصر به نماز مي ايستد.
{ تفسير نمونه ، ج 22 ، ص 497 }
پايتخت آن بزرگوار كوفه است . امام رضا «عليه السلام » مي فرمايند : آنگاه امام مهدي «عليه السلام » به كوفه مي آيد و در آن شهر منزل مي كند.
{ ترجمه اعيان الشيعه ،ص 341 }
مسلما ظهور آنحضرت با تحمل رنجها و مشقتها بهمراه است و از همه بيشتر همان 313 يار ويژه امام دچار مشقت مي شوند، چنانكه در احاديث نيز ايشان به عنوان سر لشكران امام معرفي شده اند كه پيشتازند .
منابع :
1-جهاني حضرت مهدي ، فريده گل محمدي
2-ملاقات با طاووس بهشت حضرت مهدي «عليه السلام » ، رحمت الله ابراهيمي .